Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσα κοντά στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου διορίστηκε η μητέρα μου όταν ήμουν μόλις τριών και επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη ως φοιτήτρια για να μείνω, όπως φάνηκε στη συνέχεια.

Σπούδασα στο Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και από τα φοιτητικά μου χρόνια ήμουν εθελόντρια σε διαφορετικά προγράμματα, που αφορούσαν κυρίως στην εκπαίδευση και στον πολιτισμό.

Από τα εκπαιδευτικά προγράμματα της Διεθνούς Αμνηστίας και τις ξεναγήσεις του Open House Thessaloniki, μέχρι τη γραμματειακή υποστήριξη διαφόρων εκδηλώσεων, οι θέσεις που αγάπησα περισσότερο είχαν κάτι κοινό: Την οργάνωση, την συγγραφή, τον συντονισμό, είτε στη Γραμματειακή Υποστήριξη Εθελοντών του θεσμού «Θεσσαλονίκη- Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014» και τη συμμετοχή στην ομάδα διοργάνωσης της εκδήλωσης «Η Νεανική Πλευρά του Επιχειρin» είτε στη Γραμματεία Διοίκησης της Α.Μ.Κ.Ε. «Διαβάζω για τους Άλλους» στη Θεσσαλονίκη.

Κάπως έτσι ανακάλυψα ότι εκτός από τα παιδαγωγικά, λάτρευα ό,τι είχε σχέση με τη δημιουργία προγραμμάτων, τον συντονισμό των εκπαιδεύσεων των εθελοντών, την επικοινωνία με πιθανούς χορηγούς, την οργάνωση τακτικών και έκτακτων συναντήσεων αλλά και εκδηλώσεων, την τήρηση πρακτικών και την αποστολή ενημερωτικών e-mail, ό,τι δηλαδή οι άλλοι προσπαθούσαν να αποφύγουν ως βαρετό.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου, αποφάσισα να μείνω στη Θεσσαλονίκη για να εργαστώ και να ψάξω για τις μεταπτυχιακές μου σπουδές. Έτσι, βρήκα την πρώτη μου δουλειά ως υπάλληλος γραφείου και μπήκα στον χώρο της γραμματειακής υποστήριξης και της εξυπηρέτησης πελατών. Έτσι κι αλλιώς, το όνειρο της εκπαιδευτικού ήταν χιλιάδες θέσεις, στον πίνακα, μακριά….

Παράλληλα, ανέλαβα να βοηθήσω τη συγγραφέα, αγαπημένη μου θεία, να επιμεληθεί το site και το βιβλίο της και ήμουν δίπλα της σε όλη τη σειρά επαφών με τον εκδότη της αλλά και στη διοργάνωση των παρουσιάσεων και της προώθησης του βιβλίου.

Τρία χρόνια αργότερα, κατάφερα να πετύχω στις εξετάσεις εισαγωγής του μεταπτυχιακού μου, το οποίο αφορούσε στον σχεδιασμό και την οργάνωση της εκπαίδευσης, ενώ ταυτόχρονα γνώρισα τον σημερινό σύζυγό μου και… έμεινα άνεργη…

Ξαφνικά, ήθελα όσο τίποτα άλλο να μείνω στη Θεσσαλονίκη για να πραγματοποιήσω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές και να ζήσω τον έρωτά μου - και ήθελα να στηριχτώ στις δικές μου δυνάμεις! 

Έτσι, λίγο καιρό μετά, βρέθηκε η επόμενη δουλειά, ως υπάλληλος σε κατάστημα βρεφικών ειδών όπου και συνειδητοποίησα πρώτον, ότι δεν μου ταιριάζει καθόλου ο κλάδος του λιανικού εμπορίου και δεύτερον, πόσο αξιοθαύμαστοι είναι όσοι εργάζονται σε αυτόν!

Το επόμενο task ήταν η ολοκλήρωση της διπλωματικής παράλληλα με τη διοργάνωση του γάμου μου, ένα project που αγάπησα πολύ, πρώτον γιατί από μικρή αγαπούσα τους γάμους και δεύτερον γιατί απολάμβανα όλα εκείνα που οι άλλοι θεωρούσαν αγγαρείες και δεν με κούρασαν στιγμή!

Όταν και αυτό ολοκληρώθηκε, άρχισα να σκέφτομαι ότι το όνειρο του σχολείου είχε αρχίσει να ξεθωριάζει, ότι δεν γίνεται να είμαι συνέχεια σε προσωρινές δουλειές, ότι τα πράγματα είναι ζόρικα αν θες να εργάζεσαι και να γίνεις μητέρα και ότι έπρεπε επιτέλους να βρω τι θέλω να κάνω! Τότε συνειδητοποίησα ότι αν έπρεπε σε όλη μου την επαγγελματική ζωή να κάνω κάτι με ευχαρίστηση, αυτό θα ήταν η οργάνωση, ο προγραμματισμός, η διευθέτηση λεπτομερειών, η διεκπεραίωση project και η επικοινωνία με τους κατάλληλους ανθρώπους για το κάθε τι!

Και ακόμα και αν οι σπουδές μου δεν αφορούσαν στη Διοίκηση Επιχειρήσεων ή σε οποιοδήποτε σχετικό αντικείμενο, η εμπειρία μου, εθελοντική και επαγγελματική μαζί με τη διάθεση μου να μαθαίνω συνεχώς καινούρια πράγματα και την όρεξη, έμπνευση και δημιουργικότητα που με κατακλύζουν μπροστά σε ένα νέο project που απαιτεί οργάνωση και διευθέτηση λεπτομερειών, ήταν αυτά που με οδήγησαν στην απόφαση ότι ναι, μπορώ και θέλω να το κάνω, επαγγελματικά!

Το ενδεχόμενο να μπορώ να εργάζομαι με διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικά αντικείμενα, επιλέγοντας τον χώρο και τον χρόνο και ταυτόχρονα παραμένοντας κοντά στην οικογένεια μου, με οδήγησε στο να ανακαλύψω και να αγαπήσω με την πρώτη ματιά το επάγγελμα της Virtual Assistant: μεμιάς θυμήθηκα τα λόγια μιας φίλης: «βρες τι θες να κάνεις και κάντο!»!